رابطۀ بار خانواده و کارکرد خانواده‌های دارای بیماران مبتلا به اختلال روانی مزمن

مقدمه:روش:یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین بار خانواده و کارکرد کلی خانواده و نیز بین بار خانواده و خرده مقیاس‌های حل مسئله و پاسخ‌دهی عاطفی، رابطۀ مثبت و معنی‌داری وجود دارد (05/0> پژوهش، مقطعی‌تحلیلی و از نوع مطالعات هم‌بستگی بوده است. جامعۀ این پژوهش را ۱۱۸ نفر از مراقبان بیماران بستری در بخش‌های حاد مرکز مذکور تشکیل می‌دادند که به‌روش نمونه‌گیری تصادفی منظم انتخاب شده بودند. در این پژوهش، از پرسش‌نامۀ کارکرد خانواده (FAD) و مقیاس بار خانواده (FBIS) و یک چک‌لیست مشخصات جمعیت‌شناختی برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های به‌دست آمده، از آزمون‌های آماری کولموگروف‌اسمیرنف، هم‌بستگی اسپیرمن، کروسکال والیس و یومان‌ویتنی استفاده شد.p). در بین ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، رابطۀ بار خانواده با ساعات حضور مراقب در کنار بیمار، نوع سازمان حمایتگر و درآمد خانواده تأیید شد (05/0>p). با سایر متغیرهای جمعیت‌شناختی رابطه‌ای یافت نشد (05/0<p). این پژوهش با هدف شناخت رابطۀ بار خانواده با کارکرد خانواده در مراقبان بیماران روانی مزمن بستری در مرکز آموزشی درمانی رازی انجام شد.             بحث: این پژوهش نشان داد که بار خانواده می‌تواند بر کارکرد خانوادۀ بیمار روانی مزمن، اثر منفی بگذارد؛ بنابراین، با تمسک به‌روش‌هایی که طی آن‌ها احتمالاً بار خانواده می‌تواند کاهش پیدا کند، می‌توان کارکرد خانواده‌ها را بهبود بخشید و به‌تبع آن، سلامت مراقبان و کل خانوادۀ بیمار را ارتقا بخشید